zondag 2 juli 2017

Romy is nu één jaar


Op 10 juni was het zover: de eerste verjaardag van mijn kleine zus. Net als ik heeft Romy een matras gehad en natuurlijk de vakantie in Zeeland, maar die is inmiddels achter de rug. Veel tijd om de verjaardag te vieren hadden we helaas niet, want de laatste weken zitten we nagenoeg ieder weekend op een wedstrijd, zo ook op 10 juni.



Het vrouwtje en ik hebben een nogal succesvolle periode achter de rug. Op 3 juni hebben we in Uden ons 3e en 4e u’tje gelopen. Op 10 juni in Bemmel het 5e u’tje en bij het spel werden we zelfs eerste. Wauw, onze eerste 1e plaats, we zijn er echt trots op. Op 25 juni liepen we het 6e u’tje. Helaas geen u’tje op het vast parcours, want ik had weer de afloop van de kattenloop niet helemaal goed. Ook gisteren in Culemborg hebben we het heel goed gedaan, maar zowel bij het vast parcours als bij de jumping een weigering bij de tunnel. Wel bij het spel 4e. We hebben nu in totaal al 6 u’tjes, dat schiet wel lekker op. Nu nog twee u’tjes op het vast parcours en dan promoveren we naar de 3e graad. Zal toch beter bij de kattenloop moeten opletten.



Ook Romy is inmiddels met agility begonnen. Het vrouwtje zegt dat ze het al heel goed doet, alleen is ze nog nogal wild. Ze kan veel harder lopen dan ik, dus dat is voor het vrouwtje ook even wennen. Ze kent inmiddels van ieder toestel de naam, dat is wel makkelijk. Als het vrouwtje nu ‘tunnel’ roept, rent Romy gewoon door de tunnel en kan het vrouwtje alweer naar het volgende toestel. Helaas heb ik die twee nog niet samen zien lopen, weet alleen wat het vrouwtje altijd verteld, maar ik geloof haar meteen. Ze zegt dat alle mensen verbaasd zijn, als ze die twee razendsnel door het parcours zien rennen. Dat is inderdaad echt iets voor mijn zus. Rennen kan ze als de beste.




Met de Gehoorzame Hond 2 is Romy bijna klaar, de vraag is nu of ze voor het examen zal slagen. Door al die wedstrijden van mij moeten Romy en het vrouwtje namelijk vaak de lessen missen. Het vrouwtje oefent wel met haar thuis, maar dat is toch iets anders. In principe doet ze alle oefeningen heel goed, alleen het apporteren wil er niet in bij haar en juist dat is één van de verplichte onderdelen van de cursus. Ik heb daar alle begrip voor, was ook niets voor mij. Waarvoor moet een gehoorzame hond dat leren? Ik kan uitstekend mijn bal apporteren, meer hoef ik niet te weten, volgens mij. Het is nu nog drie weken tot aan het examen, dus nog veel werk aan de winkel.


Wat is het toch leuk aan de Maas!!!


Helaas valt de zomer tot nu toe niet mee: het is of te heet of aan het regenen. Een paar dagen geleden viel je bijna om van de hitte. We zijn met het vrouwtje alleen naar de dichtstbijzijnde uitlaatplek zo’n honderd meter verderop, maar zelfs dat was eigenlijk al te veel. Onder mijn pootjes voelde het heel warm, de hete zon op mijn vacht, tropische temperaturen, nee, echt niets voor mij en voor Romy trouwens ook niet. We waren telkens blij dat we weer naar huis terug konden. Op de koude tegels was het goed vertoeven. Het vrouwtje heeft denk- en zoekspelletjes met ons gespeeld, zodat we een beetje afwisseling hadden. Hartstikke leuk, we zijn nu echt slimme meiden, maar heel eerlijk gezegd vind ik een wandeling met het vrouwtje toch een stuk leuker. Maar ja, veel te heet voor zoiets.




Na regen komt zon, zeggen ze, maar dat houdt ook in dat na zon ook weer regen komt, toch? Op de wedstrijd gisteren en in Deventer zaten we in ieder geval in de regen. Voor ons is dat eigenlijk niet zo erg, want Romy en ik gaan lekker in de tent liggen waar het droog is. Maar het vrouwtje moet tussendoor het parcours verkennen, die wordt dus nat. Ze kan ook niet met een regenjas aan lopen. Ook was het oppassen geblazen met het lopen, het gras was namelijk nogal glad.




Gelukkig is het weer vandaag een stuk beter. Vanochtend nog een paar druppels, maar voor de rest droog en zelfs wat zon. Dus direct er op uit getrokken en naar de Maas gegaan. Oei, wat is dat toch fijn. Door het koude weer waren gelukkig ook alle dagjesmensen thuis gebleven, zodat Romy en ik het hele gebied voor ons hadden. Weer echt genoten.


Vandaag is het overigens precies een jaar geleden dat ik samen met de baasjes naar Friesland ben afgereisd om Romy uit te kiezen. Toen was ze nog zo’n heel klein pupje en nu is ze bijna een volwassen dame. Ik zou haar absoluut niet meer willen missen, wat is het toch fijn om zo’n kleine zus te hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten